ISBN: 9788376382548

[ED: Hardcover], [PU: Ksiegarnia Akademicka], Ksiazka ma przyblizyc czytelnikowi historie tragedii jako gatunku od momentu jej odrodzenia sie w XIV w. po dlugim okresie upadku, poczynajac… mais…

[ED: Hardcover], [PU: Ksiegarnia Akademicka], Ksiazka ma przyblizyc czytelnikowi historie tragedii jako gatunku od momentu jej odrodzenia sie w XIV w. po dlugim okresie upadku, poczynajac od przesledzenia przede wszystkim znaczen samego pojecia tragedii i jej form w poznej starozytnosci oraz we wczesnym Sredniowieczu, w oparciu o istotne wzmianki zrodlowe. Na kluczowe rozdzialy (II i III) tego diachronicznego studium skladaja sie nacechowane intertekstualnie analizy utworow stanowiacych istotne ogniwa w nowozytnej historii tragedii, doprowadzonej chronologicznie do konca XVI w. Analizy tekstow wpisuja sie w dyskurs o charakterze historyczno-literackim i sa osadzone w tradycji gatunku, a takze podbudowane rozwazaniami teoretycznymi pochodzacymi od ich autorow tam, gdzie istnieja ku temu wyrazne przeslanki. Ich celem jest poglebiona charakterystyka utworow reprezentatywnych dla nowozytnych dziejow tragedii, ktore przyczynily sie do nakreslenia kierunkow jej rozwoju w innych krajach Europy. Zmierza ona do usystematyzowania i interpretacji zarowno kwestii ogolnych, jak i bardziej szczegolowych, zwiazanych m.in. z ich przynaleznoscia do roznych nurtow, z probami tworzenia nowych odmian poetyki tragizmu w nowym kontekscie historycznym w ramach tworczego, wieloaspektowego nawiazania do tradycji literackiej, zarowno antycznej (poetyk, tragedii greckich i rzymskich, ale tez innych rodzajow literatury: epiki, historiografii itd.), jak i sredniowiecznej (np. nowelistyki, kronik sredniowiecznych). Studia prowadzone od kilku lat nad tragedia wloska, ktore stanowia poszerzenie horyzontu poprzednich badan autorki nad tragedia antyczna i poetyka tragizmu, wiazaly sie w pierwszym rzedzie z dosc gruntownym zapoznaniem sie z tekstami zrodlowymi (tragediami, ale i tekstami teoretycznymi, zwlaszcza Trissina i Giraldiego) i proba ich odczytania, ktore - w skonczonej formie w postaci analiz tu zawartych - w przewazajacej mierze bazuje na wlasnych przemysleniach, natomiast w sposob umiarkowany korzysta i odnosi sie do istniejacej literatury przedmiotu. To uprzywilejowanie badan wlasnych bylo podyktowane m. in. tym, ze istniejaca na temat tragedii wloskiej okresu Tre-, Quattro- i Cinquecenta literatura przedmiotu nie jest zbyt bogata i ma w przewazajacym stopniu charakter podrecznikowy lub przyczynkarski, niewiele jest monografii o charakterze analityczno-interpretacyjnym, natomiast przewazaja syntetyczne ujecia historyczno-literackie, lub - dotyczy to takze artykulow - filologiczno-erudycyjne, czy stylistyczno-jezykowe. Nierzadko nie tylko autorzy rozdzialow poswieconych tragedii w naukowych historiach literatur, ale i bardziej specjalistycznych tekstow zdaja sie nie dostrzegac w tej tworczosci potencjalu, ktory ona w rzeczywistosci posiada. W opracowaniach poswieconych wloskiej literaturze dramatycznej uprzywilejowana pozycje zajmuje - slusznie - komedia: ilosciowo bogatsza, artystycznie stojaca nierzadko na wyzszym poziomie oraz odznaczajaca sie wiekszym stopniem inwencji tworczej. Nalezy jednak zauwazyc, ze przeciwstawienie roli, jaka odegral jeden i drugi gatunek w historii literatury wloskiej prowadzi do nadmiernej marginalizacji tragedii i zniecheca jakby a priori do powazniejszych badan nad tym gatunkiem, uwzgledniajacych jego istotne cechy i kategorie tragiczne oraz ich powiazania, a takze jego nurty i ich odmiany rzutujace na dalsza historie tragedii w pozniejszym kontekscie europejskim. Versandfertig in über 4 Wochen, [SC: 0.00], Neuware, gewerbliches Angebot<

ISBN: 9788376382548

[ED: Hardcover], [PU: Ksiegarnia Akademicka], Ksiazka ma przyblizyc czytelnikowi historie tragedii jako gatunku od momentu jej odrodzenia sie w XIV w. po dlugim okresie upadku, poczynajac… mais…

[ED: Hardcover], [PU: Ksiegarnia Akademicka], Ksiazka ma przyblizyc czytelnikowi historie tragedii jako gatunku od momentu jej odrodzenia sie w XIV w. po dlugim okresie upadku, poczynajac od przesledzenia przede wszystkim znaczen samego pojecia tragedii i jej form w poznej starozytnosci oraz we wczesnym Sredniowieczu, w oparciu o istotne wzmianki zrodlowe. Na kluczowe rozdzialy (II i III) tego diachronicznego studium skladaja sie nacechowane intertekstualnie analizy utworow stanowiacych istotne ogniwa w nowozytnej historii tragedii, doprowadzonej chronologicznie do konca XVI w. Analizy tekstow wpisuja sie w dyskurs o charakterze historyczno-literackim i sa osadzone w tradycji gatunku, a takze podbudowane rozwazaniami teoretycznymi pochodzacymi od ich autorow tam, gdzie istnieja ku temu wyrazne przeslanki. Ich celem jest poglebiona charakterystyka utworow reprezentatywnych dla nowozytnych dziejow tragedii, ktore przyczynily sie do nakreslenia kierunkow jej rozwoju w innych krajach Europy. Zmierza ona do usystematyzowania i interpretacji zarowno kwestii ogolnych, jak i bardziej szczegolowych, zwiazanych m.in. z ich przynaleznoscia do roznych nurtow, z probami tworzenia nowych odmian poetyki tragizmu w nowym kontekscie historycznym w ramach tworczego, wieloaspektowego nawiazania do tradycji literackiej, zarowno antycznej (poetyk, tragedii greckich i rzymskich, ale tez innych rodzajow literatury: epiki, historiografii itd.), jak i sredniowiecznej (np. nowelistyki, kronik sredniowiecznych). Studia prowadzone od kilku lat nad tragedia wloska, ktore stanowia poszerzenie horyzontu poprzednich badan autorki nad tragedia antyczna i poetyka tragizmu, wiazaly sie w pierwszym rzedzie z dosc gruntownym zapoznaniem sie z tekstami zrodlowymi (tragediami, ale i tekstami teoretycznymi, zwlaszcza Trissina i Giraldiego) i proba ich odczytania, ktore - w skonczonej formie w postaci analiz tu zawartych - w przewazajacej mierze bazuje na wlasnych przemysleniach, natomiast w sposob umiarkowany korzysta i odnosi sie do istniejacej literatury przedmiotu. To uprzywilejowanie badan wlasnych bylo podyktowane m. in. tym, ze istniejaca na temat tragedii wloskiej okresu Tre-, Quattro- i Cinquecenta literatura przedmiotu nie jest zbyt bogata i ma w przewazajacym stopniu charakter podrecznikowy lub przyczynkarski, niewiele jest monografii o charakterze analityczno-interpretacyjnym, natomiast przewazaja syntetyczne ujecia historyczno-literackie, lub - dotyczy to takze artykulow - filologiczno-erudycyjne, czy stylistyczno-jezykowe. Nierzadko nie tylko autorzy rozdzialow poswieconych tragedii w naukowych historiach literatur, ale i bardziej specjalistycznych tekstow zdaja sie nie dostrzegac w tej tworczosci potencjalu, ktory ona w rzeczywistosci posiada. W opracowaniach poswieconych wloskiej literaturze dramatycznej uprzywilejowana pozycje zajmuje - slusznie - komedia: ilosciowo bogatsza, artystycznie stojaca nierzadko na wyzszym poziomie oraz odznaczajaca sie wiekszym stopniem inwencji tworczej. Nalezy jednak zauwazyc, ze przeciwstawienie roli, jaka odegral jeden i drugi gatunek w historii literatury wloskiej prowadzi do nadmiernej marginalizacji tragedii i zniecheca jakby a priori do powazniejszych badan nad tym gatunkiem, uwzgledniajacych jego istotne cechy i kategorie tragiczne oraz ich powiazania, a takze jego nurty i ich odmiany rzutujace na dalsza historie tragedii w pozniejszym kontekscie europejskim.Versandfertig in über 4 Wochen, [SC: 0.00]<